Έχεις πρόβλημα με το βάρος, την εικόνα του σώματός σου
ή με το ψυχαναγκαστικό φαγητό;
Αισθάνεσαι ότι ο δρόμος είναι μακρύς και αδιάβατος;
Νομίζεις ότι κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει;
Το πρόγραμμα των Ανώνυμων Υπερφάγων
μπορεί να σου δώσει τη λύση!
Previous slide
Next slide

Όποιος σκορπίζει Αδελφοσύνη θερίζει Πληρότητα

Είμαι 65 χρονών και η ζωή μου χωρίστηκε σε 2 χρονικές περιόδους. Η πρώτη πριν γνωρίσω τους ΑΥ και η δεύτερη αφότου γνώρισα αυτή τη χαριτωμένη ομάδα. Μέχρι τα 63 μου χρόνια προσπάθησα πάρα πολλές φορές και με πάρα πολλούς τρόπους να χάσω τα παραπανίσια κιλά. Το αποτέλεσμα ήταν να τα χάνω για λίγο και μετά να τα ξαναβάζω, τα ίδια και παραπάνω. Το επιπλέον βάρος δεν είχε ως αποτέλεσμα μόνο δυσκολίες στην καθημερινή μου ζωή αλλά και πολύ σοβαρές αρρώστιες, όπως καρκίνο, ελκώδη κολλίτιδα, κυρσούς, αυπνίες, δυσθυμία, επιθετική συμπεριφορά στους άλλους, ζάχαρο, νεύρα χωρίς λόγο και έλλειψη χαράς στη ζωή μου. Το χειρότερο από ολα ήταν ότι ένιωθα εξαρτημένη και υποδουλωμένη στα γλυκά και τη ζάχαρη. Το θέμα είναι πως δε γνωρίζουμε ότι το ανεξέλεγκτο και υπερβολικό φαγητό, που σκοτώνει αργά και σταθερά, σκοτώνει γιατί το συγχέουμε με το κανονικό φαγητό που θρέφει και μας χαρίζει ζωή.
Η δεύτερη χρονική περίοδος άρχισε πριν 2 χρόνια όπου γνώρισα τυχαία τους ΑΥ. Πήγα αμέσως στην ομάδα και με δέχθηκαν φιλικά, ανθρώπινα, με πολλή κατανόηση παρ’ όλο που δεν με γνώριζαν από πριν. Αυτή ήταν η στιγμή που άρχισε να αλλάζει η ζωή μου. Μέσα σε δύο χρόνια έχασα 25 κιλά χωρίς να κάνω δίαιτες. Από τα μοιράσματα των άλλων μελών που μιλούσαν για τον εαυτό τους και πώς τα κατάφεραν να χάσουν τα κιλά τους, βοηθήθηκα κι εγώ. Χωρίς λοιπόν να με πιέσει κάποιος για να κάνω κάποια δίαιτα, αποφάσισα να διορθώσω ένα ένα τα λάθη μου σχετικά με τη διατροφή μου, με τη βοήθεια των ΑΥ και είμαι κάθε μέρα ευγνώμων γι΄αυτό. Δεν έχασα μόνο τα κιλά αλλά βρήκα και την ελευθερία μου γιατί δεν είμαι πια δούλη του φαγητού. Δεν το σκέπτομαι πλέον κάθε στιγμή. Αντ’ αυτού σκέπτομαι πώς θα αξιοποιήσω το χρόνο μου δημιουργικά και πώς θα βρω άλλους τρόπους που μου δίνουν χαρά και ευχαρίστηση. Διορθώνοντας τη σχέση μου με το φαγητό, χωρίς να το καταλάβω, διόρθωσα τη σχέση μου με τους ανθρώπους. Έγινα πιο ήρεμη, αντιμετωπίζω τους άλλους με κατανόηση και συγχωρητικότητα και έτσι ζω πολύ καλύτερα και πιο ευχάριστα και για εμένα και για τους συνανθρώπους μου.
Γελάω και χαίρομαι τη ζωή για κάθε στιγμή και κάθε μέρα και τη θεωρώ πραγματικά θείο Δώρο.