Έχω περάσει από όλες τις διαταραχές.
Έχω βιώσει απίστευτες καταστάσεις από το να τρώω τόσο πολύ ώστε να πονάω και να κλαίω, να μένω στο σπίτι μου 3 χρόνια κλεισμένη μέσα ουσιαστικά, να αρνούμαι να φάω έχοντας φτάσει 35 κιλά, γιατί αισθανόμουνα τέρας και έτρεμα μη φτάσω πάλι τα 150 κιλά και να ξερνάω 60 φορές τη μέρα μέχρι και το σάλιο μου για να αποκτήσω το τέλειο σώμα. Άλλωστε τότε θα ήμουν και ευτυχισμένη και χαρούμενη αφού αυτό ήθελα πάντα.
Μέσα από τις ομάδες των Α.Υ. έχω φτάσει σήμερα να είμαι χαρούμενη χωρίς να με ενδιαφέρει το πόσα κιλά είμαι και πώς δείχνω.
Είμαι πια σε υγιές βάρος. Αλλά αυτό που μου έδωσαν κυρίως οι Ανώνυμοι Υπερφάγοι είναι η αποδοχή του εαυτού μου και μέσα από αυτό πήρα τη ζωή στα χέρια μου και όλα αυτά που ήταν κάποτε απλά όνειρα, σήμερα γίνονται πραγματικότητα.
Η λέξη ευγνώμων είναι λίγη για αυτό που αισθάνομαι ότι μου έχει δοθεί εδώ.
Ευχαριστώ.